25 Μαρτίου 1821
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Uncategorised
- Δημοσιεύτηκε στις Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2019 13:35
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 462
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821
Θρησκευτική και Εθνική γιορτή συνεορτάζει αύριο ο Ελληνισµός.
Θρησκευτική, γιατί σαν αύριο «Θεία Βουλήσει» ακούστηκε από Αγγέλου στόµα το χαρμόσυνο άγγελμα «Χαίρε Μαρία, ο Κύριος µετά Σου». Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι Ευαγγελισμός του ανθρωπίνου γένους, πληροφορία ότι ενηνθρώπησε ο Υιός και Λόγος του Θεού.. Ο Χριστός, δια της Παναγίας, γίνεται άνθρωπος για να μας απαλλάξει από την αμαρτία , τη φθορά και το θάνατο.
Εκτός όμως από θρησκευτική η σημερινή γιορτή είναι και εθνική, γιατί σαν αύριο το 1821, βροντοφωνήθηκε απ' τα βάθη της ψυχής των Ελλήνων το χαρμόσυνο άγγελμα της Ελευθερίας «Ελλάς Ανάστα». Το τέλος του ιστορικού και ανθρωπιστικού μεγαλείου του Ελληνισμού, φάνηκε να σβήνει με το «πάρσιμο της Πόλης», με το μαρμάρωμα του Βασιλιά και το θάνατο του Παλαιολόγου στην πύλη του Ρωμανού. Η αποφράδα ημέρα!!! Το ημερολόγιο της Ιστορίας έγραφε 29 Μαΐου 1453…… Πόσες φορές από τότε, στις αυγές τεσσάρων αιώνων δεν θρήνησαν οι πρόγονοί μας και δεν νοστάλγησαν τον ερχομό «μιας άνοιξης»!!! Αυτή η νοσταλγία, αποτελεί την αρχή της εθνικής μας αναγέννησης και χαρίζει μια βαθιά προοπτική για τη φυλή μας.
Ο ορίζοντας όμως διαγράφονταν σκοτεινός. Καμιά πολιτική προϋπόθεση ευνοϊκή για το ραγιά. Τα πάντα απειλητικά στην προσπάθειά τους να αποφύγουν το ρετσίνωμα των Ευρωπαίων της ιεράς συμμαχίας, πως οι Έλληνες γεννήθηκαν για τη σκλαβιά και πως σκλάβους τους διαιωνίζει η ανανδρία τους. Σ΄ αυτή τη δύσκολη στιγμή έρχεται να παίξει σημαντικό ρόλο η «Μεγάλη Ιδέα»., μια ιδέα που αδελφώνει τους ανθρώπους και τους δίνει τη δύναμη να θυσιάσουν τη ζωή τους για «του Χριστού την πίστη την αγία, για της πατρίδος την Ελευθερία», όπως αναφέρει και το πολεμικό άσμα των αγωνιστών του ’21. Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι η επανάσταση δεν ξεφύτρωσε τον Μάρτιο του 1821 από το πουθενά.. Ήταν η τελευταία από μια σειρά εξεγέρσεων που άρχισαν από τον 15ο αιώνα. Ο ελληνισμός δεν πολτοποιήθηκε στα 400 χρόνια της σκλαβιάς, η ψυχή του επέζησε και ζητούσε ελευθερία. Προετοιμάστηκε από την Φιλική Εταιρία, τα μέλη της οποίας δημιούργησαν επαναστατικές εστίες από την Μολδοβλαχία μέχρι και την Κρήτη. Ωρίμασε και πήρε σάρκα και οστά με το κίνημα του Διαφωτισμού ( Ελληνικού και Ευρωπαϊκού) που αναπτύχθηκε τον 18ο αιώνα, και τις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης.
Ο δρόμος είχε ανοίξει!!! . Στην Κωνσταντινούπολη, ο Πατριάρχης, σύμβολο θρησκευτικό και εθνικό είναι ο μαρμαρωμένος βασιλιάς που θα διώξει τον άπιστο. Ο νέος του έθνους απόστολος, Κοσμάς ο Αιτωλός γυρίζει πόλεις και χωριά και δυναμώνει με προφητικά λόγια την πίστη στο Χριστό και τη μεγάλη ιδέα. Η φιλική εταιρεία με Αρχηγό της τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, μέσα σε μία πολυκύμαντη περίοδο, είχε ετοιμάσει το έδαφος. Ο Κοραής, με όπλο την πένα του, αφυπνίζει τους Έλληνες τονίζοντας πως η παιδεία και ο «Φωτισμός του γένους», θα βοηθήσουν την Ελλάδα να ελευθερωθεί από τον Τουρκικό ζυγό. Τριάντα ολόκληρα χρόνια τραγουδιέται βουβά ο Θούριος του άλλου απόστολου του Έθνους, του Ρήγα Φεραίου. Η σπίθα που άναψε , έγινε πυρκαγιά,.
Ο θάνατος φαντάζει μικρός και τιποτένιος.
«ίν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων,
Δρόμο να σχίσουν τα παιδιά,
κι ελεύθεροι να μείνουν,
Eκείθε με τους αδελφούς,
εδώθε με το χάρο...»όπως λέει χαρακτηριστικά ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ,που εμπνεύστηκε το κορυφαίο έργο της ποίησης του, τους «Ελευθέρους Πολιορκημένους», από τον αγώνα των εγκλωβισμένων στο Μεσολόγγι και την ηρωική τους έξοδο.
Απόσπασμα από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους.
Οι θυσίες σε αίμα, οι υλικές καταστροφές, οι ηρωισμοί και το πάθος των αγωνιστών για την ελευθερία, προκάλεσαν τη συμπάθεια και το θαυµασµό των λαών της Ευρώπης, που εκδηλώθηκε µε το κίνημα του Φιλελληνισμού και βοήθησε υλικά, ηθικά και διπλωματικά τους αγωνιζόμενους Έλληνες.
Ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις μεταξύ των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που άρχισαν το 1825 και ένα δύσκολο διπλωματικό αγώνα της Ελληνική πλευράς, η Ελλάδα κηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το Φεβρουάριο του 1830. Στο διπλωματικό αυτό αγώνα μεγάλη και καθοριστική ήταν η προσφορά του Ιωάννη Καποδίστρια που είχε εκλεγεί κυβερνήτης της Ελλάδας για επτά χρόνια από την τρίτη Εθνοσυνέλευση το 1827. Το νέο κράτος είχε σοβαρά προβλήματα, οικονομικά και κοινωνικά. Άρχιζε την πορεία του, µε την δολοφονία του πρώτου του κυβερνήτη και αποκτούσε βασιλιά και τρεις προστάτιδες δυνάμεις δηλαδή θεσμούς που δεν είχαν ποτέ οι ραγιάδες επιζητήσει.
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες ο Ελληνισμός θα πορευτεί ολόκληρο το 19ο αιώνα και τις αρχές του 200υ. Ο μεγάλος αυτός ξεσηκωμός δεν υπήρξε ένα τυχαίο γεγονός. Ήταν η φυσιολογική εξέλιξη ενός αδιάκοπου αγώνα για την κατάκτηση µιας ανεξάρτητης εθνικής και κοινωνικής ζωής. Αλλά και η πορεία για την παραπέρα εθνική αναδημιουργία δεν υπήρξε χωρίς προβλήματα. Ως τις µέρες µας η ίδια κατάσταση συνεχίζεται. Και η διαπίστωση είναι µία. Η ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία δεν χαρίζονται αλλά κατακτιούνται µε αγώνες και θυσίες.
Και κλείνοντας, ας θυμηθούμε τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη!!
«Το ελληνικό γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα,
αν επέζησε ύστερα από τόσους εχτρούς
- εξωτερικούς κι εσωτερικούς, προπάντων εσωτερικούς -
ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά,
σκλαβιά και πείνα,το χρωστάει όχι στη λογική
-θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους
που ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία,
θυμηθείτε το '21 - το χρωστάει στο θάμα.
Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.
Ευλογημένη η σπίθα αυτή
που αψηφάει τις φρόνιμες συμβουλές της λογικής,
κι όταν φτάσει το Γένος στα χείλια του Γκρεμού,
βάζει φωτιά σε ολόκληρη την ψυχή και φέρνει το θάμα.»*
Έτσι ξεκινήσαμε 200 χρόνια πριν και πορευόμαστε……!! Και αυτή την Ελλάδα καλούμαστε να συνεχίσουμε!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ!
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
ΚΑΡΑΜΠΑΛΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
